Σελίδα 1 από 1

Star Trek The Next Generation: 20 χρόνια μετά

ΔημοσιεύτηκεCOLON 25 Ιουν 2014, 21:18
από karatasiospa
Προσεξε κανεις ότι φετος συμπληρωνονται 20 χρονια απο τοτε που τελειωσε το The Next Generation;

Re: Star Trek The Next Generation:20 χρονια μετα

ΔημοσιεύτηκεCOLON 25 Ιουν 2014, 21:26
από Spock
Όντως. Το αναφέραμε και σε άλλο τόπικ, νομίζω. Είναι φοβερό το πόσο γρήγορα περνάνε τα χρόνια. Εξίσου φοβερό και το γεγονός πως, αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια, η σειρά αυτή φαίνεται ακόμη τόσο σύγχρονη! Δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει ότι γυρίστηκε τόσα χρόνια πριν...

Re: Star Trek The Next Generation:20 χρονια μετα

ΔημοσιεύτηκεCOLON 26 Ιουν 2014, 13:26
από karatasiospa
Το δυστυχες γεγονος ειναι οτι εδω και τρια χρονια περιπου που παρακολουθω σχολια σε sites και fora ειναι σαφες οτι υπαρχει μια αρνητικη σταση απεναντι στην σειρα η οποια κατηγορειται για ελλειψη "ρεαλιστικων" χαρακτηρων και, ακομη χειροτερα , το ροντενπερικο οραμα που το TNG εξεφρασε πιο πολυ απο καθε αλλη σειρα τρεκ κατηγορειται , και μαζι του και η σειρα, στην καλυτερη περιπτωση ως αφελες , στην χειροτερη ως "preachy".

Re: Star Trek The Next Generation:20 χρονια μετα

ΔημοσιεύτηκεCOLON 26 Ιουν 2014, 13:54
από Spock
Δεν μου κάνει εντύπωση. Η στάση αυτή αντιπροσωπεύει τέλεια την εποχή στην οποία ζούμε και το κοινό της. Διόλου τυχαίο που το frankentrek του Abrams είναι αυτό που είναι: ανταποκρίνεται στο κοινό που θέλει όλο και περισσότερο σκοτάδι, που δεν θέλει την αισιοδοξία, που δεν το αφορά ένα μήνυμα συναδέλφωσης και μιας σχεδόν ιδανικής κοινωνίας. Δεν θέλει τέτοια μηνύματα, θέλει σκοτάδι και ξύλο. Δεν με αφορούν καθόλου τα λεγόμενα μιας τέτοιας μάζας, όσο καθόλου δεν με αφορά και το """τρεκ""" που τους αντιπροσωπεύει. Ας βλέπουν αυτοί Abrams, εγώ έχω το αληθινό Star Trek.

Re: Star Trek The Next Generation:20 χρονια μετα

ΔημοσιεύτηκεCOLON 28 Ιουν 2014, 08:03
από Nova
Δεν νομίζω να μην θέλει την αισιοδοξία ο κόσμος.

Δεν πιστεύει πλέον στο λαμπρό μέλλον, είναι απογοητευμένος, στην καλύτερη πιστεύει πως τα πράγματα θα είναι χειρότερα, ίσως όχι πολύ, αλλά σίγουρα χειρότερα.

Θες η ανάπτυξη των ΜΜΕ (δεν θα διαβάσεις στην εφημερίδα/δεις στην τηλεόραση: ζευγάρι σώζεται από πιθανό θανατηφόρο, από τους αερόσακους ή μέσα στο 2013 18000 άτομα στην Ευρώπη σώθηκαν από τον Καρκίνο με χημειοθεραπεία κλπ. Αντίθετα για να πουλήσουν/να έχουν τηλεθέαση θα γράψουν/προβάλλουν όλα τα άσχημα και εάν δεν υπάρχουν θα προσπαθήσουν να βρουν κάτι: εισβολή λαθρομεταναστών στην Ελλάδα -λες και οι πακιστανοί που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και προσπαθούν να φτάσουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα σε σαπιοκάραβα για να βγάλουν κανα φράγκο να στείλουν στην οικογένειά τους είναι η στρατιά του Ξέρξη-, αύξηση 20% στους θανάτους από ηρωίνη, σε απόγνωση οι γονείς -αλλά κανένας δεν θα σου πει στο πρωτοσέλιδο πως στην Ολλανδία που την ηρωίνη την δίνει το κράτος τα τελευταία είκοσι χρόνια οι νέοι χρήστες είναι ελάχιστοι και ο μέσος όρος ηλικίας των χρηστών είναι τα 40+ και πολλοί από αυτούς έχουν δουλειά και μια σχεδόν κανονική ζωή),

θες η σχάση (ψυχαναλυτικός όρος που σημαίνει πως το άτομο που παρουσιάζει σχάση δεν μπορεί να ενοποιήσει τα καλά και τα κακά χαρακτηριστικά για τον εαυτό του και τους άλλους, με αποτέλεσμα να μην είσαι/είναι καλός/-οί και κακός/-οί ταυτόχρονα -το φυσιολογικό για όλους μας-, να είσαι ή το ένα ή το άλλο) της κοινωνίας που αδυνατεί να κατανοήσει πως το μέλλον όπως όλα, θα είναι και καλό και κακό,

θες η υπερβολική αισιοδοξία για την πρόοδο της επιστήμης (αν το έχετε προσέξει στην εφ κυρίως μιλάμε για τεχνολογική εξέλιξη, λιγότερο για κοινωνική. Όχι πως δεν υπάρχει, αλλά θα διαβάσουμε για τα πιο απίστευτα σχέδια διαστημοπλοίων και κατασκευές και σπάνια θα μιλήσουμε για την εξέλιξη πχ της οικογένειας ή της εργασίας, των σχέσεων) που μας απογοήτευσε κυρίως εξαιτίας των κινδύνων (καρκίνος, ραδιενέργεια, μόλυνση κλπ) και που η σχάση μας δυσκολεύει να δούμε πως κάθε τι έχει τα καλά και τα κακά του,

θες η θέση του θύματος που είναι μια τρομακτικά ισχυρή και σαγηνευτική θέση για τους περισσότερους (με αποτέλεσμα να μπορούμε πιο εύκολα να ταυτιστούμε με τους ήρωες σε μια κοινωνία που πάει κατά διαόλου και λιγότερο σε μια κοινωνία που πάει καλά),

θες η μεγάλη ταχύτητα των αλλαγών στην ζωή μας που μας αφήνει να παραμιλάμε πολλές φορές,

θες μια επιλογή των κυβερνόντων να μας τρομοκρατούν για να περνάνε τις αλλαγές που θέλουν (θα δεχόσουν να σε παρακολουθούν 24/7; Μάλλον όχι. Θα δεχόσουν να παρακολουθούν τους πάντες 24/7 για να σταματήσουμε τους τρομοκράτες; Μάλλον ναι ή τουλάχιστον δεν θα διαμαρτυρηθείς και πολύ).

Υπάρχουν δεκάδες λόγοι που ο κόσμος θα προτιμήσει την δυστοπία, από την ουτοπία ή (καλύτερα) από την ευτοπία. Δεν νομίζω όμως πως ο κόσμος το θέλει ή δεν το θέλει. Νομίζω (μπορεί να κάνω και λάθος) όμως πως δεν πιστεύει πως αξίζει την αισιοδοξία.