Star Trek VI: The Undiscovered Country

BUTTON_POST_REPLY
Άβαταρ μέλους
Spock
Fleet Admiral
ΔημοσιεύσειςCOLON 422
ΕγγραφήCOLON 27 Αύγ 2013, 16:15
ΤοποθεσίαCOLON Θεσσαλονίκη

Star Trek VI: The Undiscovered Country

Δημοσίευση από Spock »

Η αγαπημένη μου ταινία του original cast. Τι να πρωτοεξάρω, σ' αυτήν την ταινία υπάρχουν τόσα... Η ιστορική ειρήνη με τους Klingons, η καταπληκτική σκηνοθεσία, το μυστήριο (δεν θα ξεχάσω ποτέ το πώς ένιωσα την πρώτη φορά που είδα τις τορπίλες να πέφτουν στο Kronos One), η εξαιρετική πλοκή, πολύς Shakespeare, εκπληκτική ερμηνεία του Christopher Plummer, ακόμη και το ίδιο το Enterprise-A με ενθουσιάζει εδώ... Και διάχυτη σε όλη την ταινία η αίσθηση του κλεισίματος μιας εποχής και η μελαγχολία και όλα τα άλλα συναισθήματα που τη συνοδεύουν, όλα αυτά εν εξελίξει μιας επικής αποστολής πριν το τέλος... Οι υπογραφές πριν τους τίτλους τέλους επισφραγίζουν άψογα με μια αίσθηση ταυτόχρονα τεράστιας συγκίνησης και δέους τον αποχαιρετισμό του πληρώματος και 25 χρόνια ιστορίας του ευρύτερου Original Series. Δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο κλείσιμο αυτό το cast, κατά τη γνώμη μου. Λατρεύω αυτήν την ταινία και κάθε φορά που τη βλέπω είναι ολόκληρη εμπειρία.

Second star to the right and straight on 'til morning...!
"That is the exploration that awaits you. Not mapping stars and studying nebulae, but charting the unknown possibilities... of existence." - Q to Picard, All good things...
Darkchilde
ΔημοσιεύσειςCOLON 14
ΕγγραφήCOLON 28 Αύγ 2013, 20:57

Re: Star Trek VI: The Undiscovered Country

Δημοσίευση από Darkchilde »

Θα συμφωνήσω, με όσα λες και θα πώ ότι όντως είναι η καλύτερη από τις 6 ταινίες του original cast. Αλλά η αγαπημένη για μένα είναι η 4η με τις φάλαινες. :)

Ο Christopher Plummer είναι απίστευτος στο ρόλο, και αγαπημένη μου σκηνή είναι όταν απαγγείλει Shakespeare στην γλώσσα των Klingon.
Άβαταρ μέλους
tuvokgr
ΔημοσιεύσειςCOLON 4
ΕγγραφήCOLON 29 Αύγ 2013, 07:10

Re: Star Trek VI: The Undiscovered Country

Δημοσίευση από tuvokgr »

Όντως, ίσως η καλύτερη ταινία Star Trek μαζί με το Voyage Home και το First Contact. Κάθε φορά που βλέπω τις υπογραφές στο τέλος ψιλοβουρκώνω. Target that explosion and fire... Fire. Αυτή η κακομοίρα η έκρηξη και που δεν έχει ξαναμπεί. Και στο Generations και σε άπειρες σκηνές στο DS9, σχεδόν όποτε καταστρέφεται σκάφος των Klingon. Tah pah, tah peh.
Άβαταρ μέλους
takisdk
ΔημοσιεύσειςCOLON 10
ΕγγραφήCOLON 28 Αύγ 2013, 14:46

Re: Star Trek VI: The Undiscovered Country

Δημοσίευση από takisdk »

Είναι και η δική μου πιο αγαπημένη ταινία Star Trek και γενικά από τις πιο αγαπημένες ταινίες ever.
Ο Kirk είναι περισσότερο άνθρωπος από ποτέ, το σενάριο είναι άψογο και πολυσύνθετο, η σκηνοθεσία μαεστρική και οι ερμηνείες εξαιρετικές.
tetartos
ΔημοσιεύσειςCOLON 123
ΕγγραφήCOLON 28 Αύγ 2013, 12:28
ΤοποθεσίαCOLON Θεσσαλονίκη

Re: Star Trek VI: The Undiscovered Country

Δημοσίευση από tetartos »

Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία λίγο μεροληπτικός, γιατί είχα διαβάσει τα σχόλιά σας, όπου σας φαινόταν η καλύτερη ταινία του original cast. Από τους τίτλους βλέπω ότι παίζει η Kim Cattrall (που τη λάτρεψα στο Manequin), ο Cristopher Plummer (πανέμορφος στο ρόλο του!), η Iman (κι αυτή, κι αυτή!) και ο Michael Dorn!

Τα πράγματα έχουν προχωρήσει και οι πρωταγωνιστές γεράσει... Ένα ξεκάθαρο θέμα-εισαγωγή αυτής της ταινίας είναι το κλείσιμο, το τέλος. "It is a reminder to me, that all things end" λέει ο Spock για τον πίνακα της αποπομπής των πρωτόπλαστων από τον παράδεισο. Δηλώνει μάλιστα ότι θα είναι το τελευταίο του ταξίδι ως μέλος του πληρώματος. Και, βέβαια, αυτή είναι ουσιαστικά η τελευταία ταινία του TOS, όπου ο Kirk και πολλά μέλη του πληρώματος φαίνεται ότι "παίρνουν σύνταξη".
Ακόμα πιο σημαντικό και ξεκάθαρο θέμα, η αλλαγή ως τέλος μιας κατάστασης. Λέει ο Kirk "how on earth can history get past people like me?" δυσκολευόμενος μπροστά στην αλλαγή. "War is obsolete, as we are in danger of becoming" λέει αργότερα η κόρη του Gorkon.

Με αφορμή, λοιπόν, την αλλαγή αναπτύσσεται και το κύριο θέμα αυτής της ταινίας που είναι η εμπιστοσύνη και η καχυποψία. Ήδη από την πρώτη στιγμή ο Sulu (γεμάτος αυτοπεποίθηση ότι τίποτα δε θα πάει στραβά) βλέπει την καταστροφή του Praxis, προσφέρει τη βοήθειά του αλλά οι Klingon (καχύποπτοι) την αρνούνται. Και μετά, μπαίνουμε στα βαθιά... Ο Kirk, ο Cartwright, ο Bones (και άλλοι τόσοι) δεν εμπιστεύονται τους Klingon (suicide, defenseless, aggressive species λέει ο Cartwright, ακόμα πιο βαριές λέξεις ο Kirk - δεν spoilerιάζω), o Spock εμπιστεύεται την επιλογή του αλλά και τον Kirk (που τον υποστηρίζει/vouch στην αποστολή). Το παιχνίδι... συνεχίζεται. Ο Kirk εμπιστεύεται την Valeris για να βγουν από το Spacedock με impulse, ενώ η Valeris ανησυχεί. Στο δείπνο που ακολουθεί η ταινία είναι γεμάτη με αναφορές, ιδίως του Shakespear: "Have we not heard the chimes at midnight?" λέει ο Chang, αναφερόμενος στην προδοσία της φιλίας (το ίδιο θέμα είχε και η ομώνυμη ταινία του Orson Welles). Λίγο αργότερα "we have been berayed" συνειδητοποιεί ο Gorkon. Ο Bones προσπαθεί στη δίκη να πείσει για τα ειλικρινή του κίνητρα: "My God, I tried to save him!" Πώς είναι άραγε να μη σε πιστεύουν, να μη σ'εμπιστεύονται και να καταδικάζεσαι;

Και ποιον εμπιστευόμαστε; Η Iman μας δείχνει πολύ παραστατικά ότι δεν μπορείς να εμπιστευτείς ούτε τα μάτια σου! Η απάτη είναι παντού γύρω μας. Ακόμα και η Uhura έμαθε να μιλάει Klingon, ο Spock έμαθε να κάνει... exaggerations και errors (λέγε με lies), για να πετύχει τους στόχους του. Ούτε τον εαυτό του δεν μπορεί να επιστευτεί κανείς. Λέει ο Spock "It was my arrogant presumption that got us into this situation" και συνεχίζουν να μιλούν με τον Kirk για τις προκαταλήψεις τους, που τους εμπόδιζαν και εμποδίζουν να δουν τον κόσμο όπως είναι, την αλήθεια. Ακόμα και η γλώσσα μας μάς δίνει υπονοούμενα στοιχεία για το ποιος είναι δικός μας, "με μας" και ποιος όχι. "Inalienable human rights" ενώ μιλάμε για όντα και όχι για ανθρώπους, "where no man has gone before" λες και εκτός από άντρες δεν έχει άλλους εξερευνητές, "πας μη Έλλην, βάρβαρος", θα προσέθετα εγώ.
Και το συναίσθημα; Φόβος. Ανησυχούμε μην καταστραφούμε από το διαφορετικό, "the annihilation of our culture". Κάποιον όμως χρειάζεται να εμπιστευόμαστε, όπως ο Kirk εμπιστεύεται ότι ο Spock θα τον σώσει (συγκινητικό πράγμα η φιλία που αποδεικνύεται άξια εμπιστοσύνης). Και αργότερα, πάλι ο Kirk, μετανιώνει που δεν εμπιστεύτηκε το όραμα του "εχθρού" Gorkon. Ίσως μερικές φορές οι "εχθροί" είναι πιο άξιοι εμπιστοσύνης από τους "φίλους".

Μια από τις αγαπημένες μου φράσεις λέει ο ώριμος, πια, Spock. "Logic is the beginning of wisdom, not the end". Μια άλλη του απίθανη απάντηση: "...then we're dead" λέει ο Scottie και ο Spock απαντάει: "I've been dead before". Τέλειο επίσης το λεκτικό παιχνίδι στο αρχικό δείπνο! Είναι όντως μια πολύ όμορφη ταινία. Αν το IV ήταν κωμωδία, το VI είναι σίγουρα ντεντεκτιβική ταινία (αν μη τι άλλο, έχει και quotes από τον Sherlock Holmes!) Πολλοί νέοι εξωγήινοι (με την Iman αγαπημένη για δύο λόγους, εμφάνιση και ιδιότητες), ένας εντυπωσιακός πρόεδρος της Federation, μπόλικα αστεία, όλα τα στοιχεία στη θέση τους.

Τελικά όμως, το σαφές δίδαγμα όλης της ταινίας είναι το εξής: το δυσκολότερο πράγμα είναι να εμπιστευτούμε το μέλλον, την αλλαγή. Ο Kirk ρωτάει τον Bones στον Rura Penthe "Bones, are you afraid of the future? Some people are afraid of what might happen. I was terrified." Περισσότερα και πιο όμορφα λέει προς το τέλος της ταινίας (ε, ξανα-δείτε την!) Όμως ο Spock το είχε προειπεί στην αρχή της ταινίας "you must have faith that the universe will unfold as it should".
BUTTON_POST_REPLY