Star Trek VIII: First Contact

BUTTON_POST_REPLY
tetartos
ΔημοσιεύσειςCOLON 123
ΕγγραφήCOLON 28 Αύγ 2013, 12:28
ΤοποθεσίαCOLON Θεσσαλονίκη

Star Trek VIII: First Contact

Δημοσίευση από tetartos »

Όμορφη μουσική στην έναρξη (κάποια στιγμή πρέπει να τις μαζέψουμε όλες μαζί και να πούμε ποια μας αρέσει περισσότερο) που μου ανοίγει την όρεξη για μια από τις καλύτερες ταινίες Star Trek - ή έτσι λένε όλοι! Ένας άξιος αντίπαλος (οι Borg), ο Mr.Worf σε άλλο σκάφος για λίγο (γιατί όχι Captain Worf?) και η ταινία ξεκινάει. (O Chris Pine είναι αυτός στο helm? Όχι, είναι ο Neal McDonough, αλλά δεν του μοιάζει πολύ;)

Από την πρώτη στιγμή, τίθεται το βασικό θέμα: η (αυτο)εμπιστοσύνη/(αυτο)πεποίθηση/(αυτο)εκτίμηση (self/confidence). Μπορεί ο admiral να εμπιστευτεί τον Picard ότι θα λειτουργήσει σωστά στην σύρραξη με τους Bord? Μπορεί ο ίδιος να εμπιστευτεί τον εαυτό του; Λίγο αργότερα, μπορεί η Lily να εμπιστευτεί τον Picard ("you must put your weapon down and trust me"), ο Cochrane τον Riker? Είναι ο Data ικανοποιημένος με τον εαυτό του; Τότε γιατί προσπαθεί να γίνει πιο ανθρώπινος; Είναι οι Borg ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους; Τότε γιατί παλεύουν για την τελειότητα (όπως την ορίζουν αυτοί); Και στο τέλος, και πιο ξεκάθαρο είναι το ζήτημα του πώς νιώθει ο Cochrane μέσα του. Σίγουρα δεν έχει την καλή ιδέα που έχουν οι άλλοι για τον (μελλοντικό) εαυτό του. Τον βλέπουμε να αντιστέκεται στην καλή γνώμη που έχουν γι' αυτόν, να υποτιμά τον εαυτό του. ("You all look at me, as if I'm some kind of saint or visionary". Κάποια στιγμή, αποδέχεται τον εαυτό του - και τότε είναι που μπορεί να προχωρήσει ανεμπόδιστος στο στόχο του.

Τι έρχεται μαζί με την έλλειψη αυτοπεποίθησης; Μα φυσικά το άγχος - που ο Data μπορεί εύκολα να σταματήσει, απενεργοποιώντας το emotions chip, κάτι για τον οποίο λόγο ο Picard ζηλεύει τον Data! Και μετά ο φόβος/θυμός, όπως φαίνεται από την αντίδραση του Picard στο holodeck (συνεχίζει να πυροβολεί ακόμα κι όταν έχει σκοτώσει τους αντιπάλους του - και, αργότερα, συνεχίζει να παλεύει για το Enterprise, ενώ η λογική του λέει ότι είναι χαμένο). Εκδίκηση = η προσπάθεια να αποκαταστήσω την αυτοεκτίμησή μου, πληγώνοντας αυτόν που με πλήγωσε, προξενώντας πόνο σε αυτόν που (ακόμα) με φοβίζει. Και ακόμα και όταν δεν μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και να αντιμετωπίσουμε τουλάχιστον το γεγονός της αδυναμίας, του φόβου μας, τα μεταμφιέζουμε σε κάτι ανώτερο ("This isn't about revenge. This is about saving the future of humanity" λέει ο Picard προσπαθώντας να δικαιολογήσει τη λύσσα του απέναντι στους Borg)

Ένα ακόμα συγκεκριμένο θέμα είναι η απομυθοποίηση των "μεγάλων" της ιστορίας μας. Ναι, κατουράνε κι αυτοί! Και μπεκροπίνουνε, και λιποψυχούν. Και κοιτώντας την ιστορία ανάποδα, μπορούμε κι εμείς να είμαστε/γίνουμε σπουδαίοι σαν τον Cochrane, ακόμα κι αν δεν νιώθουμε έτσι. Δεν υπάρχουν σπουδαίοι άνθρωποι, υπάρχουν μόνο σπουδαίες πράξεις που γίνονται από μικρούς ανθρώπους - όπως κι εμείς. ("Don't try to be a great man, just be a man. Let history make its own judgements")

Από πλευράς περιεχομένου, η ταινία αναλύει σε περισσότερο βάθος την προϊστορία του Federation και το πώς η επαφή με τους εξωγήινους βοήθησε τον πολιτισμό πάνω στη Γη. "And you people are all astronauts on some kind of star trek!"

Η αλληλεπίδραση με τους Borg ήταν ένα πολύ τρομακτικό στοιχειο της ταινίας το οποίο, πολύ βολικά, είχα ξεχάσει! Τραγική η κατάσταση και για τον Picard (ειδικά όταν "βοηθά" ένα μέλος του πληρώματος που έχουν μόλις αιχμαλωτίσει οι Borg), που παλεύει ανάμεσα σε δυο πλευρές του: ο λογικός κυβερνήτης vs. το πληγωμένο κομμάτι μέσα του.

Στενοχωρέθηκα επίσης που παρολίγον να χαθεί το Enterprise-E, καλά-καλά δεν το είδαμε. Επίσης με χάλασε από σκηνοθετική άποψη ότι την ώρα της μεγάλης χαράς του Cochrane (πρώτη φορά warp speed) είχαμε την αγωνία του τι θα γίνει στο Enterprise. Τέλος, λίγο άσχετο ήταν ότι σε 100 χρόνια από τώρα, μια γη που ζούσε σε ένα post-apocalyptic περιβάλλον με λαμαρίνες για στέγες και χοντρά ρούχα-ριχτάρια ήταν αυτή που εφήυρε την warp speed.

Όπως πάντα έξυπνες αναφορές στη λογοτεχνία σε όλη την ταινία (π.χ. "Reports of my assimilation are greatly exaggerated" και κυρίως στο Moby Dick) Επίσης, μια πολύ ευχάριστη έκπληξη (έχοντας δει Voyager) ήταν... η ενεργοποίηση του Emergency Medical Hologram και όοοολα όσα είπε/έκανε στην ταινία! Επίσης καταπληκτική η σκηνή του πώς ο Data αντιδρά στους πυροβολισμούς από σφαίρες, το πώς συμπεριφέρεται η Deanna πιωμένη, και η γενικότερη συμπεριφορά του Data στο τέλος (με είχε πείσει ο μπαγάσας!)
Άβαταρ μέλους
Spock
Fleet Admiral
ΔημοσιεύσειςCOLON 422
ΕγγραφήCOLON 27 Αύγ 2013, 16:15
ΤοποθεσίαCOLON Θεσσαλονίκη

Re: Star Trek VIII: First Contact

Δημοσίευση από Spock »

Όταν η μόνη μου ευκαιρία να δω Star Trek ήταν οι αποσπασματικές προβολές του Μακεδονία TV και η μία φορά που το Mega είχε βάλει το Generations, έπρεπε να βρω κάτι άλλο. Μα ναι, θα πήγαινα σε video club, εκεί θα είχαν τουλάχιστον όλες τις ταινίες!

Σημειώνω ότι επρόκειτο για εποχή που δεν είχα ίντερνετ και οι πηγές πληροφόρησής μου για το Star Trek ήταν στα όρια του ανύπαρκτου. Από ταινίες είχα δει μόνο το Generations. Δεν θυμάμαι πώς, αλλά ήξερα ότι είχε γίνει τουλάχιστον μία ακόμη ταινία μετά από αυτήν και ήλπιζα σαν τρελός ότι κάπου θα την έβρισκα. Θυμάμαι ακόμη τη στιγμή που έστριψα σε έναν από τους διαδρόμους ενός video club που δεν υπάρχει σήμερα, και είδα στο πάνω μέρος μιας κασέτας να γράφει “Star Trek” και το πρόσωπο του Picard... Ρίγη ευτυχίας και χτύπημα καρδιάς, έτρεξα και την άρπαξα και 'καταβρόχθισα' αμέσως το εξώφυλλο.

Εφόσον στο Generations είχε καταστραφεί το Enterprise-D, πριν φτάσω να πιάσω στα χέρια μου την κασέτα, θεωρούσα αυτονόητο ότι στην επόμενη ταινία θα υπήρχε το Enterprise-E. Και μόνο στη σκέψη, η ανυπομονησία μου να δω την ταινία διπλασιαζόταν. Όταν στο video club είδα στο πίσω μέρος της κασέτας να αναγράφεται το όνομα του νέου αστρόπλοιου τρελάθηκα από χαρά. Ώπα, είχε και Borg... και “Πρώτη Επαφή”; Σε τι αναφερόταν άραγε αυτό; Πω πω, και νέες στολές, καταπληκτικές! Άραγ... τρέξιμο στο ταμείο και βουρ στο σπίτι να βάλω την κασέτα στο βίντεο!

Ένα θα πω: μαγεία από την αρχή ως το τέλος. Η ταινία ξεκινάει με flashback του Picard στον κύβο των Borg... μετά ξυπνάει, επιβεβαίωση, η νέες στολές είναι καταπληκτικές. Στο καπάκι, έρχεται αυτό που το περίμενα όσο δεν περιγράφεται: το Enterprise-E! Ω, στις καλύτερες των προσδοκιών μου δεν το φανταζόμουν τόσο όμορφο! Τέτοια απόλαυση, δεν θα μπορούσα να την περιγράψω. Συμβούλιο στο Observation Lounge με τα άσχημα νέα και μετά... όπερα! Η σκηνή με τον Picard να ακούει στη διαπασών Berlioz (ωραία και η φάση με τον Riker που τον ρωτάει τι είναι), η επιλογή του κομματιού και η έκφραση στο πρόσωπο του Picard αρκετά για να περιγράψουν τέλεια την ψυχική του κατάσταση...

Και μετά πάμε δυνατά: τα πρώτα νέα της επίθεσης φτάνουν, η οθόνη ανοίγει εντυπωσιακά στον μπροστινό τοίχο της Γέφυρας και τα γνώριμα ανατριχιαστικά αναγνωριστικά λόγια των Borg σε μουδιάζουν. “We are the Borg”... “Resistance is futile”... Παγωμάρα, τρόμος, στα λόγια αυτά που για άλλη μία φορά μας απευθύνονται...

Ο Picard αποφασίζει να παραβεί τις διαταγές και θέτει πορεία προς τη Γη. Εκεί στη μάχη βλέπουμε και το Defiant με τον Worf κυβερνήτη. Περίεργο αυτό, σκέφτηκα, γιατί είναι εκεί ο Worf; Ούτε που ήξερα για το τι γινόταν στο DS9, ούτε καν ήξερα ότι έκανε πάνω από τρεις σεζόν... [Το γιατί όχι Captain Worf, Γιώργο, είναι απλά γιατί δεν είχε πάρει προαγωγή σ' αυτόν το βαθμό - δεν είναι απαραίτητο για να κυβερνήσει κάποιος σκάφος, ειδικά για μεμονωμένες αποστολές. Πού να προλάβει κιόλας, μόλις δύο χρόνια πριν είχε πάρει την τελευταία του προαγωγή, και από Lieutenant Commander σε Captain είναι άλλοι δύο βαθμοί, χεχε!]. Καταφτάνει λοιπόν και το Enterprise, περνώντας εντυπωσιακά πάνω από το Defiant και ρίχνεται στη μάχη. Μετά την διάλυση του σκάφους του Ναυάρχου, ο Picard αναλαμβάνει τη διοίκηση του στόλου: “στρέψτε όλα τα όπλα σας σ' αυτές τις συντεταγμένες”. Ο κύβος διαλύεται... αλλά αφήνει μία μικρή σφαίρα να κάνει τη δουλειά...

Όταν πήγαμε στο παρελθόν, κατάλαβα για ποια Πρώτη Επαφή μιλούσε το εξώφυλλο της κασέτας. Φανταστικό, θα βλέπαμε λοιπόν την Πρώτη Επαφή; Τι άλλο θα μας χαρίσει αυτή η ταινία; Έμπαινα γενικά μετά στη θέση των μελών του πληρώματος που γνώριζαν από κοντά τον Cochrane, άγγιζαν το Phoenix (ανατρίχιασα βλέποντας τον Picard να το κάνει), πόσο μάλλον όταν στο τέλος ήταν παρόντες στο μεγάλο αυτό γεγονός... Παρεμπιπτόντως, το "star trek" που ακούγεται από τον Cochrane, αποτελεί τη μοναδική φορά που ειπώθηκε in-universe αυτή η φράση σε όλο το franchise.

Μετά συνειδητοποιήσαμε ότι έχουν εισβάλει οι Borg στο Enterprise... τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί; Μέσω των καταστάσεων που εκτυλίσσονται στην ταινία, τόσο λόγω των Borg στο Enterprise όσο και λόγω των τεκτενόμενων στη Γη, ζούμε όλων των ειδών τα συναισθήματα.

Προσπαθώ να αναφέρω κάποιες από τις κορυφαίες στιγμές της ταινίας, αλλά τι να πρωτοπείς; Εκτός του ότι ήταν στιβαρή, πυκνή και δυνατή σε συγκινήσεις γενικότερα σαν ταινία, ήταν γεμάτη και από πολλές, πάρα πολλές στιγμές-διαμάντια. Με πάρα πολλή προσπάθεια θα περιοριστώ, πέρα από ό,τι έχω αναφέρει ήδη, να αναφέρω μόνο 4 από αυτές εδώ, ώστε να παραμείνει ποστ και όχι... δοκίμιο. Με χρονική σειρά:

1. Το warp travel του Cochrane. Εντάξει, τι να πω εδώ, η όλη σκηνή μιλάει από μόνη της. Κυρίως όμως λόγω του τι γινόταν, γιατί σκηνοθετικά μπορώ να πω πως έχω ένα μικρό παράπονο στον λίγο “βιαστικό” τρόπο με τον οποίο έδειξε τη στιγμή του warp jump (κατά τα άλλα βρήκα την σκηνοθεσία του Frakes εκπληκτική). Μπόνους στο όλο σκηνικό η θέαση από τον Cochrane του Enterprise, μια ματιά στο μέλλον στο οποίο ανοίγει τις πόρτες με το ταξίδι του. Α, και το πολύ διασκεδαστικό “Engage” του και το γελάκι χαράς και “πού νά 'ξερες τι ατάκα είπες μόλις” των Riker και LaForge!

2: Η σκηνή με τον Picard και τη Lily, όταν του λέει να καταστρέψει το Enterprise. Τι απίστευτα δυνατά συναισθήματα και τι απίστευτος ηθοποιός ο Patrick Stewart...

3: Η σκηνή με τα escape pods να φεύγουν από το Enterprise. Το γεγονός αυτό καθαυτό, σε συνδυασμό με τη μουσική και τα πλάνα της σκηνής, με κατακλύζουν.

Και τέλος, 4: η Πρώτη Επαφή. Ειλικρινά, τι να πρωτοπώ, τι να περιγράψω γι' αυτήν τη σκηνή; Καμιά φορά, όσο περισσότερα ή/και δυνατότερα συναισθήματα μου προκαλεί κάτι, τόσο λιγότερα μπορώ να πω, διότι η προσπάθεια να περιγράψω σε βάθος είναι overwhelming. Θα πω μόνο μία λέξη: μαγεία. Μαγεία. Πόσο ταυτίζομαι μετά στο τέλος και με τη Lily αλλά και με τον Picard: “Σε ζηλεύω για εκεί που πας”. “Σε ζηλεύω που κάνεις αυτά τα πρώτα βήματα σε μια νέα εποχή”...

Η αγαπημένη μου ταινία Star Trek και από τις αγαπημένες μου ταινίες γενικότερα (αν όχι η). Θεωρώ ότι αυτή η ταινία, μαζί με τα φινάλε του TNG και του DS9, και το επεισόδιο Trials and Tribble-ations, αποτελούν τις κορυφαίες στιγμές του Star Trek. Τι κρίμα που ο Roddenberry δεν πρόλαβε να δει κανένα από αυτά...
"That is the exploration that awaits you. Not mapping stars and studying nebulae, but charting the unknown possibilities... of existence." - Q to Picard, All good things...
karatasiospa
ΔημοσιεύσειςCOLON 298
ΕγγραφήCOLON 28 Αύγ 2013, 21:41
ΤοποθεσίαCOLON Thessaloniki, Greece

Re: Star Trek VIII: First Contact

Δημοσίευση από karatasiospa »

Συμφωνω με πολλα απο οσα ειπε ο δημητρης αλλα η ταινεία ειχε και ενα ελλατωμα για μενα: εισηγαγε την borg queen που κατα την γνωμημου ηταν κακη ιδεα
Άβαταρ μέλους
Spock
Fleet Admiral
ΔημοσιεύσειςCOLON 422
ΕγγραφήCOLON 27 Αύγ 2013, 16:15
ΤοποθεσίαCOLON Θεσσαλονίκη

Re: Star Trek VIII: First Contact

Δημοσίευση από Spock »

Όντως, αυτό ξέχασα να το αναφέρω. Με εξέπληξε και με ξένισε πάρα πολύ όταν την είδα στην ταινία. Ερχόταν σε μεγάλη αντίθεση με την ιδέα του απόλυτα συλλογικού και απρόσωπου νου της Κυψέλης των Borg. Υπό μία έννοια, βέβαια, δεν είναι και μεμονωμένη μονάδα ακριβώς. Ουσιαστικά αποτελεί τον κεντρικό "κόμβο" του συλλογικού νου και δεν είναι ένα συγκεκριμένο άτομο - διαλύεται και ξαναϋπάρχει με άλλη μορφή αλλά ταυτόχρονα είναι η ίδια, είναι δηλαδή πιο πολύ ρόλος στο σύνολο της Κυψέλης παρά συγκεκριμένο και αυθύπαρκτο ον. Σκέφτηκα λοιπόν κάποια στιγμή ότι ίσως απλά αντιπροσωπεύει την Κυψέλη, λειτουργεί ως αναπαράστασή της. Ωστόσο, υπάρχουν φάσεις που την βλέπουμε να δίνει διαταγές με το βλέμμα της, το οποίο της δίνει όντως τη λειτουργία της "βασίλισσας" και αναιρεί αμέσως τη σκέψη αυτή.

Είναι ένα μείον η εισαγωγή της, πράγματι, και με κάποιον τρόπο αφαιρεί και λίγο από το δέος και τον τρόμο που προκαλούν οι Borg, γιατί ξαφνικά αποκτούν ένα πρόσωπο, δεν είναι πλέον το απόλυτα απρόσωπο, απόκοσμο συνολικό ον.
"That is the exploration that awaits you. Not mapping stars and studying nebulae, but charting the unknown possibilities... of existence." - Q to Picard, All good things...
karatasiospa
ΔημοσιεύσειςCOLON 298
ΕγγραφήCOLON 28 Αύγ 2013, 21:41
ΤοποθεσίαCOLON Thessaloniki, Greece

Re: Star Trek VIII: First Contact

Δημοσίευση από karatasiospa »

πραγματικα αυτο το ¨απροσωπο" ηταν που εκανε τους borg τοσο διαφορετικους
tetartos
ΔημοσιεύσειςCOLON 123
ΕγγραφήCOLON 28 Αύγ 2013, 12:28
ΤοποθεσίαCOLON Θεσσαλονίκη

Re: Star Trek VIII: First Contact

Δημοσίευση από tetartos »

Κι εμένα με παραξένεψε η εισαγωγή της Borg Queen, γιατί αλλιώς τους είχα στο μυαλό μου. Βέβαια την κάλυψαν την τρύπα αλλά...

Εντούτοις, δεν μπορώ να πω ότι με χάλασε εντελώς. Το καινούριο πρόσωπο των Borg έδωσε διάφορες ευκαιρίες για αλληλεπιδράσεις που ήταν πολύ ενδιαφέρουσες (με κορυφή το φιλί Queen-Data).
Επίσης να προσθέσω ότι τα special effects των Borg ήταν τάξεις ανώτερα στην ταινία από ό,τι στη σειρά...
karatasiospa
ΔημοσιεύσειςCOLON 298
ΕγγραφήCOLON 28 Αύγ 2013, 21:41
ΤοποθεσίαCOLON Thessaloniki, Greece

Re: Star Trek VIII: First Contact

Δημοσίευση από karatasiospa »

Να γιατι εισηγαγαν την borg queen :

While the writers tried to preserve the idea of the Borg as a mindless collective in the original draft, Paramount head Jonathan Dolgen felt that the script was not dramatic enough. He suggested adding an individual Borg villain with whom the characters could interact, which led to the creation of the Borg Queen.[12]

https://en.wikipedia.org/wiki/Star_Trek:_First_Contact

η paramount την εκανε παλι την δουλεια της!
BUTTON_POST_REPLY